Będąc na północno-zachodnim wybrzeżu Korfu ,obowiązkowo należy zajrzeć do jońskiej wioski Avliotes powstałej około 350 lat temu,położonej na wzniesieniu 104 m.n.p.m., oddalonej od stolicy wyspy zaledwie 40 km.Do wioski dojeżdża zielony autobus z Kerkyry , bilet kosztuje 3,70 €.Większość mieszkańców posiada swoje firmy w Sidari czy San Stefanos.
Nie sposób oprzeć się urokowi tradycyjnej zabudowy, niestety w wielu przypadkach całkowicie w ruinie, ale przecież w tym tkwi piękno greckiej ziemi, że nie wyburza się starych budowli , lecz obok stawia nowe siedziby.
Z Peroulades ,gdzie "stacjonowałam". do Avliotes zaledwie 2,5 km, więc nie odmówiłam sobie tej przyjemności , aby być tak blisko tradycji i nie odwiedzić wsi.Moim marzeniem było poznać jak najwięcej , więc wędrowałam pieszo pośród oliwnych gajów po najbliższej okolicy, nawet brak łąkotek nie był uciążliwy, bo adrenalina , jaka towarzyszyła mi podczas pieszych eskapad dodawała mi wiatru w skrzydła.Oczywiście wyobraźnia pracowała, wielokrotnie widziałam się już pozbawioną żywota, zakopaną w krzakach i takie tam podobne myśli kłębiły mi się po głowie.Ale przecież kto by się rzucał na pancię po sześćdziesiątce .Optymistka ze mnie :)
made in Gabi
klik w tójkącik ;)
Po kliknięciu na zdjęcie otworzy się w dużym rozmiarze,
oddając swoje naturalne piękno
zdjęcia z kwietnia 2014
Ten wyglądał groźnie, szedł obok przez pół wsi,o interwencję poprosiłam pana ze sklepiku, pomogło, jeden jego zdecydowany ruch ręki zadecydował, że towarzysz piesek opuścił mnie na zawsze.Nie wyglądał ani na zaniedbanego ani na bezpańskiego, może gościnny z niego gospodarz i wita tak wszystkich wchodzących do wsi.
Corocznie , w marcu ,we wsi odbywa się karnawał
autorka filmu -Deborah o'flynn-Mouzakitis
zdjęć będzie jak zwykle dużo, bo do detalistek nie należę, raczej do hurtowników :) i każde z nich wydaje mi się godne do zamieszczenia, bo przecież opowiada czyjąś historię...
Najbardziej malowniczym budynkiem w Avliotes
jest kościół
Irepagias Theotokou Odigitrias
kościół Najświętszej Marii Panny z XVIII wieku widoczny z daleka ,
bo położony na wzgórzu
Pora wracać, mijam staromodny kafenion, o tej porze roku jeszcze zamknięty, ale za dwa miesiące powinien już tętnić gwarem turystów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za odwiedzenie mojego bloga. Będzie mi miło przeczytać Twoją opinię w temacie publikowanego postu.. Możesz to zrobić jako osoba zalogowana lub wybierając z rozwijanej listy opcję ANONIMOWY